Wednesday, November 23, 2016

Τα Υπ' Όψιν της 13 Νοεμβρίου 2016

Στα Υπ΄Όψιν της 13 Νοεμβρίου 2016:

-O Ομπάμα  σε ταξίδι καθησυχασμού της Ευρώπης ξεκινώντας από της Ελλάδα: Τι θα συζητήσει στην Αθήνα: το timing της επίσκεψης ενώ «βράζουν» χρέος, προσφυγικό και Κυπριακό.
-Από την ελληνική ΝΔ μέχρι την Ρωσία και Κίνα,   προσεχτικά βήματα γύρω απο τον απρόβλεπτο νέο πλανητάρχη: αρχή ιδεολογικών προβληματισμών ενώ  μπαίνουμε στην εποχή των  Τραμπ-ο –νόμικς – αρκεί να καταλάβουμε τι θα είναι αυτό.
-Τράμπ απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο: οι πολιτικοί που χαίρονται γιατί τους ανοίγει δρόμο, οι πολιτικοί που προειδοποιούν - εαυτούς, βλέπε ΕΕ -  και οι επενδυτές που ανησυχούν.
-Ποιοί τελικά έβγαλαν πρόεδρο τον Τραμπ; Οι μετρήσεις των δημοσκόπων, το αισθητήριο των Δημοκρατικών  και η αναζήτηση του λάθους.
-Θέματα «μπουτίκ» ή Walmart και η αψυχολόγητη πίεση στους διαφωνούντες.
-Οι σιωπηλοί, οι απογοητευμένοι και οι φτωχότεροι:  πόσο μέτρησαν το χρώμα, το φύλο και πόσο το πορτοφόλι.
-Οι δυνατότητες, οι πιθανότητες και οι 75 δίκες που περιμένουν – τον πρόεδρο.
-Δημοκρατικό κόμμα σε αναζήτηση ευθυνών, αρχηγού και νέων πολιτικών: καμμιά ψήφος δεδομένη – το μάθημα για όλες τις .... επόμενες προεδρικές αναμετρήσεις.
-Ρεπουμπλικανοί και ανάγκη για  τη σταθεροποίηση της απρόσμενης νίκης: τα σενάρια αμφισβήτησης του Τραμπ εκ των έσω  σαν τεστ των συμβούλων και προσωπικής του κρίσης.
-Ελλάδα: Οι νέες απαιτήσεις του ΔΝΤ και οι σιβυλλικές δηλώσεις του εκπροσώπου του.
- 2017: Επιτεύξιμη η ισχυρή ανάπτυξη και οι στόχοι για έλλειμμα και προϋπολογισμό: αισιόδοξες φωνές για το 2017 στην  Ελλαδα ακούγονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – ενώ το Bloomberg προτείνει αγορά ελληνικών ομολόγων φέτος.
- Ιταλία: Πλησιάζει το δημοψήφισμα που θα μπορούσε να φέρει στην εξουσία τον Γκρίλλο και στους ευρωπαϊκούς εφιάλτες την πιθανότητα τοτυ Italexit.
-Βουλγαρία: Και ενώ όλοι πρόσεχαν τις ΗΠΑ, οι απογοητευμένοι της  ευρωπαϊκής πολιτικής εκλέγουν μαζι με τη Μολδαβία, ρωσόφιλο πρόεδρο και  στη Σόφια  -  και ακολουθούν πρόωρες εκλογές: «Η Κριμαία», δηλώνει ο νέος πρόεδρος της Βουλγαρίας, « είναι στην πραγματικότητα  ρωσική».


Ακούτε Τα Υπ΄Όψιν με την Έλενα Σπηλιώτη και τον Γιώργο Ζορμπά για ενημέρωση, συζητήσεις και συνεντεύξεις στα θέματα της επικαιρότητας.



Τα Υπ΄Όψιν της 6 Νοεμβρίου 2016

ΤΑ προεκλογικά ΥΠ΄ΟΨΙΝ στην τελική ευθεία:

-Οι κρυφοί ψηφοφόροι του Ντόναλντ Τραμπ: πώς μπορούν να ξεγελάσουν τις δημοσκοπήσεις και να βλάψουν τις προοπτικές των Δημοκρατικών – αν πεισθούν να πάνε στις κάλπες.
-Ποιόν ευνοούν τα τελευταία στοιχεία της οικονομίας: τα καλύτερο εχθρός του καλού.
-Τί πρέπει να κάνετε αν προσπαθήσουν να σας αποθαρρύνουν / εμποδίσουν από το να ψηφίσετε.
-Οι προοπτικές αυτή τη στιγμή για τη Γερουσία, τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τις πολιτειακές κυβερνήσεις.
-Οι εκλογές δεν είναι μόνο για τον/ την  επόμενο/η πρόεδρο : τα κοινωνικο-οικονομικά ερωτηματικά που περιμένουν στις κάλπες.


Στα Υπ΄Όψιν αυτής της εβδομάδας, μεταξύ άλλων, συζητάμε:

Ελλάδα, Ανασχηματισμός: Οι τρείς πολυσυζητημένες αλλαγές και τα ερωτήματα για το σκεπτικό των νέων ισορροπιών. 
-Εξελίξεις προ των θυρών για την πολύπαθη κεντροαριστερά; Επιστροφές και πιθανές αναχωρήσεις  συντελούν σε πρόοδο προς κατεύθυνση  άγνωστη.
-Κυπριακό, συνομιλίες: Που θα οδηγούσε η Λύση την...Τουρκία.
-Βρετανία:  Η Τερέζα Μαίη τώρα απέναντι στο Κοινοβούλιο: Οι Brexit , οι Remain, το πιθανό veto  και ο νέος όρος που ακούγεται: ημι- Brexit.


-Γιατί στον αγώνα  εναντίον του ΙΣ, η χώρα που ακούγεται περισσότερο είναι η ..Τουρκία:  αντιρρήσεις για το ρόλο της στη σπουδαιότερη μάχη και αιφνίδιες αμερικανικές επιισκέψεις στην Άγκυρα.
 -Ο Ερντογάν τώρα συλλαμβάνει τους ...πάντες:  αντιδράσεις της Δύσης  για το τουρκικό «κυνήγι μαγισσών» που ενδιαφέρει και την Ελλάδα.


Ακούτε Τα Υπ΄Όψιν με την Έλενα Σπηλιώτη και τον Γιώργο Ζορμπά για ενημέρωση, συζητήσεις και συνεντεύξεις στα θέματα της επικαιρότητας.



Τα Υπ΄Όψιν της 30 Οκτωβρίου 2016

Στα Υπ΄Όψιν  της 30 Οκτωβρίου 2016, μεταξύ άλλων:

-Τί ζητάει ο Λαβρόφ στην Αθήνα; Τι του ζητάμε;
-ΗΠΑ, εκλογές και περίπτωση Comey:  Το timing, η ασάφεια και το αντιφατικό παρελθόν του διευθυντή της FBI που έκαναν το καθήκον πολιτική παρέμβαση. 
-Λίβανος, η συμφωνία που σημαίνει ενίσχυση Χεζμπολλάχ και Άσαντ: Γιατί η εκλογή του προέδρου Μισέλ Αούν είναι καθαρή νίκη του φιλοϊρανικού άξονα του Λεβάντε στον ανταγωνισμό με τη σουνιτική Σ.Αραβία
-Το μέλλον που φοβάται ο Ερντογάν – και γι’αυτό τρομοκρατεί τους άλλους: οι κίνδυνοι της ευλογίας του ελληνικού υπεδάφους.
-ΗΠΑ: Ποιός προηγείται στις 14 αναποφάσιστες πολιτείες  και ποιές οι πιθανές αντιδράσεις από τη  νέα περιπέτεια για τους Δημοκρατικούς.
-Ισπανία: Ο Ραχόϊ υπόσχεται κυβέρνηση  αλλά  το ... σύστημα δεν τον πιστεύει: γιατί πολιτικοί συσχετισμοί, προϋπολογισμός και αυτονομιστές  χρειάζονται ισορροπίες τρόμου.
-Ισλανδία: Τρίτοι οι Πειρατές αλλά με τετραπλάσια δύναμη: ασάφεια αποτελεσμάτων στη βaριά σκιά της τιμωρίας των Panama Papers.
-Η πραγματική διεθνής  σημασία της αντίδρασης  στη CETA – και δεν είναι οικονομική. 


Ακούτε Τα Υπ΄Όψιν με την Έλενα Σπηλιώτη και τον Γιώργο Ζορμπά για ενημέρωση, συζητήσεις και συνεντεύξεις στα θέματα της επικαιρότητας.


Τα Υπ΄Όψιν της 23 Οκτωβρίου 2016

Στα Υπ΄Όψιν της 23 Οκτωβρίου 2016, συζητήσαμε:

-Η Τουρκία στη μάχη για τη Μοσούλη - επειδή μπορεί: «Χερσαίες επιχειρήσεις όχι, πυροβολικό από μακρυά , ναί».
-Δύο νέες «βόμβες» Ερντογάν: Αφορούν –πρώτιστα - και στην Ελλάδα.
-CETA: Ο αγώνας των Βαλλόνων να φτάσουν στο Ναι μέσα από έξυπνη τακτική του Όχι.
-Ισπανία, το πρόβλημα τώρα: Ο Ραχόϊ θα πάρει την εξουσία  - αλλά θα μπορεί να κυβερνήσει;
-Ισλανδία: Τί σχέση έχει ο Μπέρνι Σάντερς ( και ο Κόρμπυν και ...άλλοι) με τις ισλανδικές εκλογές: Η ενδιαφέρουσα περίπτωση των Πειρατών που κυριαρχούν στις δημοσκοπήσεις.

-Ελλάδα: Τα ονόματα που ακούγονται: συζητήσεις για ανασχηματισμό στη σκιά των επίπονων διαβουλεύσεων με τους δανειστές. Ποιοί μπορεί να φύγουν παρά και λόγω των διαπραγματεύσεων.
-Μεξικό, οι ιθαγενείς επίσημα στην πολιτική σκηνή: Για πρώτη φορά οι Ζαπατίστας θα μετάσχουν σε εκλογική αναμέτρηση. Πώς; Με ποιά χρηματοδότηση; «Ξέρουμε μόνο το γιατί.Πάμε και θα δούμε»
-Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: Μετά το Μπουρούντι αποχωρεί  και  η Ν.Αφρική: αιτία η ασάφεια των κανονισμών και η έλλειψη αμεροληψίας. 
-ΗΠΑ, Εκλογές: Τα αυτογκόλ του Ντόναλντ  και τα τέσσερα βήματα  που απειλούν την επιτυχία της Χίλλαρυ.
-Τραμπ: Τέσσερα βήματα θα εξασφάλιζαν τους 270 εκλέκτορες: ποιά είναι τα πιό πιθανά;
-Τα πρώτα αποτελέσματα των Wikileaks: Η απογοητευμένη αριστερά  περιμένει την Χίλλαρυ μετά τη νίκη -  σίγουρος ο ενδοκομματικός αγώνας για νόμους και διορισμούς.
-Προετοιμασία της καμπάνιας Κλίντον για το ενδεχόμενο μή αποδοχής των αποτελεσμάτων από τον Τραμπ: κύριο όπλο η ανάγκη μεγάλης ποσοστιαίας διαφοράς. 
-Έξι εκλογικές αναμετρήσεις  θα διαμορφώσουν τη Γερουσία και μετά το Ανωτατο Δικαστήριο.
-Οι ανησυχίες που δημιουργεί ο δυσεξήγητος στόχος των χάκερς


Ακούτε Τα Υπ΄Όψιν με την Έλενα Σπηλιώτη και τον Γιώργο Ζορμπά για ενημέρωση, συζητήσεις και συνεντεύξεις στα θέματα της επικαιρότητας.



Thursday, November 10, 2016

Εκλογές ΗΠΑ 2016: Ο φόβος που μας χωρίζει

Ολα τώρα απαιτούν μια τάξη...οι απορίες, ο ενθουσιασμός, ο θυμός, η λύπη και η χαρά απαιτούν  μια τάξη... μια τάξη στις σκέψεις, στα ερωτηματικά, στα συναισθήματα, στις απαντήσεις.
Μόνο η αδιαφορία δεν απαιτεί ούτε αξίζει απαντήσεις.
Μερικοί απο εμας απορρίψαμε το μικρότερο ρίσκο, τη  "μια απο τα ίδια" διαχείρηση που πρότεινε η υποψηφιότητα της Χίλλαρυ Κλίντον  και προτιμήσαμε να βάλουμε μια βόμβα στο κατεστημένο -αλλά και στο αυριο- με τον Ντόναλτ Τράμπ ως πρόεδρο.
Αλλοι παλέψαμε για μια "τρίτη θητεία" Ομπάμα με την λάθος υποψήφια  και άλλοι αγκαλιάσαμε με λατρεία ενα "σωτήρα" απρόθυμο για θυσίες και αυτοθυσία.
Μερικοί ακόμα πετάξαμε με απογοήτευση την ψήφο μας σε γελωτοποιούς και κομπάρσους άλλων θιάσων.
Αποδεχτήκαμε απο νωρίς τις ελλείψεις των υποψηφίων της προτίμησής μας και συνεχίσαμε να κλείνουμε τα μάτια σε αλήθειες και αποκαλύψεις, να δικαιολογούμε λάθη και προσβολές, να ερμηνεύουμε κατα το δοκούν  απαράδεκτες ή ψευδείς δηλώσεις.
Αλλοι αρπάξαμε την ευκαιρία να "νομιμοποιήσουμε" ενοχές,  ακραίες θέσεις και αντιλήψεις, να αγκαλιάσουμε το φόβο και να προωθήσουμε συνομωτικές θεωρίες.
Και φταίνε πάντα  οι άλλοι: οι υποψήφιοι, οι ψηφοφόροι, οι δημοσκοπήσεις, τα μέσα ενημέρωσης, το Access Hollywood tape, το FBI, τα Wikileaks, ο Asange, άλλα κόμματα, οι experts, οι ξένοι, οι αλλόθρησκοι, οι αντίπαλοι, άλλες κοινωνικές ομάδες...
Θέλουμε αυτά που ξέραμε και οχι τα καινούργια, τους κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν πλασμένους και οχι διαφορετικούς, τις θέσεις εργασίας που είχαμε και οχι αυτές που η πραγματικότητα και οι συνθήκες επιβάλλουν,
Με την ψήφο μας βραβεύσαμε,τιμωρήσαμε, στείλαμε προειδοποιητικά ή απελπισμένα μηνύματα σε αυτούς που  μας αγνοούν, μας περιγελούν, μας εξαγριώνουν, μας εγκαταλείπουν.
Ανάμεσα στις ατελείωτες αναλύσεις και αυτοψίες που θα ακολουθήσουν για αυτά που κάναμε ή δεν κάναμε ας αναλογιστούμε και αυτή εδω την ερώτηση: "Τι απομένει οταν ξεσπάει ο θυμός, οταν εχει ακουστεί η κραυγή, οταν εχει διαλυθεί ο καπνός;"
Οι ηττημένοι αυτων των εκλογών δεν είναι απαραίτητα και οι πιο αδύναμοι. Αντίθετα, τωρα αρχίζουν τα δύσκολα για οσους θριαμβολογούν. Απο την Κερκόπορτα εχουν μπει ανεξέλεγκτα φουσάτα και θα απαιτήσουν μερίδιο.
Η Χίλλαρυ θα έχει παύσει απο καιρό να είναι ο εύκολος στόχος οταν τα ακραία, οργισμένα ένστικτα θα μας δείξουν το αληθινό πρόσωπό τους. 
Ο φόβος δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί,  το μίσος εχει απομείνει στο βλέμμα και οι θεωρίες συνομωσίας δεν  πείθουν πια. Ολα αυτά θα   διακρίνονται πλέον πιο εύκολα αλλά δεν θˊ αντέξουν πολυ στο φως ή στον έλεγχο.

- Γιώργος Ζορμπάς για Τα Υπˊ Όψιν

Το γαρ πολύ της... θλίψης ( και απόδοσης ευθυνών)

«He tells it like it is” είπε πάνω από μια φορά η ψηφοφόρος του Τραμπ όταν ρωτήθηκε το βράδυ των εκλογών γιατί τον ψήφισε. Είναι μια συνηθισμένη φράση {«Λέει τα πράγματα με τ’όνομά τους» ) που την ακουσαμε συχνά και προσέχαμε την διαμαρτυρία που αποκάλυπτε, την απογοήτευση από διαψευσμένες ελπίδες  των ψηφοφόρων των προηγούμενων εκλογών αλλά δεν ξέραμε να ρωτήσουμε σωστά  ποιό έιναι το  “it”,  ποιά πράγματα έλεγε ο Τραμπ με το όνομα τους και κατάφερε να εκλεγεί. Ίσως και να μην θέλαμε να ακούσουμε ότι το “it” μπορεί να μη ήταν μόνο η αγανάκτηση απέναντι στο κατεστημένο – να μην πιστεύαμε ότι μπορεί να σήμαινε νομιμοποίηση φοβικών ( ξενο-, ομο- ) και σεξιστικών συμπεριφορών και επιστροφή της Αμερικής σε ομφαλοσκόπηση και στρουθοκαμηλισμό( «Γιατί να είναι κακό;  Αφού το κάνει και ο πρόεδρος.» «Τί μας νοιάζει αν το σύμπαν διαστέλλεται; Εμείς ζούμε στο Κεντάκυ που δεν διαστέλλεται.» )
Τώρα θα έχουμε τέσσερα χρόνια για να το μάθουμε.
Στο μεταξύ, θα πρέπει να σταματήσει τώρα αμέσως ο θρήνος των Δημοκρατικών: Το γαρ πολύ της... θλίψης ( και απόδοσης ευθυνών) γεννά ... ανοησία και χάσιμο χρόνου και ηθικού ( για να παραφράσω το γνωστό απόσπασμα).
Οι Δημοκρατικοί  έχουν τώρα ανάγκη αρχηγό με νέο πρόσωπο και με νέα πολιτική πρόταση και ένα άτομο που να μην χρειάζεται τη μισή χώρα να τον βοηθήσει να εξηγήσει τη ...ζωή του
Γιατί αν η προεδρία Τραμπ είναι βασανιστική, οι  εναλλακτικές θα είναι πιό εύκολες: αν όμως ο Τραμπ χρησιμοποιήσει την έξυπνη μέθοδο των μικρών υποχωρήσεων που άλλαξε και την ημερομηνια «λήξης» του καπιταλισμού, τότε, η μέθοδος των υποχωρήσεων με την  ενίσχυση της νοοτροπίας του «μάγκα» θα συνεχίσει να αυτοτροφοδοτείται  και για άλλες τετραετίες.
Ο νέος / η νέα αρχηγός μπορεί να είναι κιόλας στις Δημοκρατικές γραμμές και να χρειάζεται επανανάγνωση ή εκπαίδευση – σε πολλά.  Μπορεί να προκύψει μετά από δύο προεδρίες. 
Θα βρεθεί ; Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τη έναρξη της προεδρίας Τραμπ έληξε και η παλαιο-πολιτική αντίληψη συγκεκριμένου είδους αρχηγών, υποψηφίων και προτάσεων.
Η Χίλλαρυ και οι οπαδοί της έγραψαν ιστορία.
Αυτό δεν θα αλλάξει.
Αλλά δεν αρκεί.
Οι Δημοκρατικοί πρέπει να αρχίσουν άμεσα την αναζήτηση του εκπροσώπου τους για το 2020.
Άμεσα.
Χτές.
Χτές το βράδυ.
- Από την Ε.Σπηλιώτη για Τα Υπ΄Οψιν 7 Νοεμβρίου 2016