Να βγει κανείς ή να μη βγει από το Μνημόνιο;

Τι υποστηρίζουν οι Ελληνες πολιτικοί, τι απαντούν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και ποια μπορεί να είναι τελικά η απάντηση.

Του Γιάννη Παλαιολόγου
Η «έξοδος» από το Μνημόνιο, ελλείψει καλύτερων υποψηφίων για τον ρόλο, έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά εθνικού οράματος. Ο κ. Στουρνάρας έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι η Ελλάδα το 2014 θα ξαναβγεί στις αγορές. Ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, Τάκης Μπαλτάκος, είπε την περασμένη εβδομάδα ότι «η τρόικα και το Μνημόνιο είναι μια μελανή σελίδα στην Ιστορία της χώρας και όλη η προσπάθεια γίνεται για να σταθούμε στα πόδια μας και έτσι να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από αυτούς όσο πιο γρήγορα γίνεται». Ο πρωθυπουργός είναι «θυμωμένος» με την τρόικα και έχει ήδη προαναγγείλει ότι «σε λίγο θα μπορούμε να πούμε τέλος στην εποχή των Μνημονίων και του υπερδανεισμού».
Κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο Γιοργκ Ασμουσεν, έχουν περιλούσει με παγερά νερά την ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές το ερχόμενο έτος. Το πιο ενδιαφέρον ερώτημα, ωστόσο, είναι αν η εσπευσμένη υλοποίηση του «οράματος» είναι επιθυμητή.
Ας ξεκινήσουμε από τα απλά: επί του παρόντος, 71% του ελληνικού δημοσίου χρέους βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα (εξαιρουμένης της ΕΚΤ). Εξ αυτών, μετά τις επανειλημμένες μειώσεις των επιτοκίων, η Ελλάδα πληρώνει για τα διμερή δάνεια του αρχικού προγράμματος επιτόκιο κάτω του 1% (περίπου 0,7%), ενώ για τα δάνεια του EFSF έχει συμφωνηθεί να μην πληρώνει τόκους για δέκα χρόνια. Τα επιτόκια για τα δύο προγράμματα από το ΔΝΤ –το αρχικό StandBy Agreement και το Extended Fund Facility, που ισχύει από τον Μάιο του 2012– κυμαίνονται στην περιοχή του 3%. Οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων της Ελλάδας, παρά τη ραγδαία πτώση τους τούς τελευταίους 15 μήνες, παραμένουν γύρω στο 8,5%. Ακόμα κι αν μειωθούν αισθητά περαιτέρω στο επόμενο εννεάμηνο, είναι προφανές ότι όποια έξοδο στις αγορές για μακροπρόθεσμο δανεισμό επιχειρήσει η χώρα μας του χρόνου θα της κοστίσει ακριβά – πολύ ακριβότερα από μία νέα συμφωνία για χρηματοδότηση από τον επίσημο τομέα.Αυτό, όμως, αλαλάζουν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, ισοδυναμεί με «τρίτο Μνήμονιο» – νέες επαχθείς υποχρεώσεις, παράταση της περιόδου εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας. Είναι σαφές ότι αν μία νέα πρόταση χρηματοδότησης για την περίοδο 2014-16 συνοδευθεί από απαιτήσεις για οριζόντια μέτρα που θα πλήξουν περαιτέρω το διαθέσιμο εισόδημα, θα είναι απορριπτέα – και στο πλαίσιο παγίωσης του πρωτογενούς πλεονάσματος και επιστροφής σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η κυβέρνηση θα μπορεί να πιέσει για καλύτερους όρους.
Κατά τα άλλα, ωστόσο, όσοι θεωρούν ότι η «έξοδος από το Μνημόνιο» θα δώσει στο πολιτικό σύστημα κάποια ουσιώδη αυτονομία κινήσεων όσον αφορά την οικονομική πολιτική είναι μάλλον γελασμένοι (εκτός αν μιλάμε για ρήξη με τους Ευρωπαίους και νέες εφιαλτικές περιπέτειες). Οπως επιβεβαίωσε την περασμένη Τετάρτη ο Ολι Ρεν, το τέλος του Μνημονίου δεν συνεπάγεται και τέλος της επιτήρησης της χώρας μας. Αυτή θα συνεχιστεί έως ότου το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μειωθεί κάτω από το 75% του ΑΕΠ. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το βασικό σενάριο της πιο πρόσφατης έκθεσης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (μέση ετήσια ανάπτυξη ΑΕΠ 2,3% από το 2014-30, πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% το 2014, 3% το 2015 και κατά μ.ο. 4,1% από το 2016-30), το 2030 θα βρίσκεται ακόμα στο 86,5% του ΑΕΠ. Μάλιστα, ακόμα κι αν δεν υπήρχε η επιτήρηση της Κομισιόν και το νέο πλαίσιο ελέγχου των προϋπολογισμών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης σε κοινοτικό επίπεδο, η πρόσφατη Ιστορία της χώρας μας θα ήταν παραπάνω από επαρκής για να επιβάλει συνέχιση της ίδιας σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής (οι στόχοι της οποίας, φυσικά, θα επιτυγχάνονται πολύ πιο εύκολα σε συνθήκες ανάπτυξης σε σχέση με τη συντριπτική ύφεση των προηγούμενων ετών).
Αναξιόπιστοι
Η λέξη «Ελλάδα» έχει καταστεί διεθνώς συνώνυμη της πιστοληπτικής αναξιοπιστίας. Θα χρειαστεί επίμονη δουλειά για πολλά χρόνια για να πειστούν οι αγορές ότι μάθαμε το μάθημά μας. Κάθε δείγμα χαλάρωσης και επιστροφής στις παλιές κακές συνήθειες θα εξετάζεται εξονυχιστικά από τους επενδυτές, για να κρίνουν αν αποτελεί ένδειξη ενός ευρύτερου πισωγυρίσματος. Η χώρα μας, πέραν του αναντίρρητου δημοσιονομικού άθλου, επιδεικνύει τελευταίως σημαντικά δείγματα προόδου σε μία σειρά ζωτικών τομέων: στη φορολογική διοίκηση, στον έλεγχο των δαπανών Υγείας, στην άρση εμποδίων στην επιχειρηματική δράση. Συχνά, τα θετικά βήματα έχουν γίνει με την ισχυρή πίεση των δανειστών μας. Θα συνεχίσει η κυβερνητική πολιτική να κινείται στην ίδια κατεύθυνση, παρά τις πιέσεις βουλευτών, συνδικαλιστών, επιχειρηματικών συμφερόντων, κάθε λογής συντεχνιών, μετά το «τέλος του Μνημονίου»;
Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

The October 27 news roundup podcast Ta Yp' Opsin (Consider These)

This week on the podcast Ta Yp' Opsin:       

- spying scandal cools ally relations

- 'Obamacare' site in emergency care 

- Greece, Troika at odds over shortfall

- the complex role of Syrian Kurds

- Argentina’s mid-term polls setback

- Halloween and sexualized “geishas”

- stolen Jell-O and a pot garden busted

- 'halal' sex shop and "sexiest" rabbis

- You're Gay—So No Tip For You

- the Vatican’s ecumenical cricket pitch

- Ahoy, mateys! No more nautical charts

Download and listen here:

https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUdGVUaVZlZi14aVk/edit?usp=drive_web

Ta Yp’Opsin (Consider These) weekly podcast (in Greek) with Chicago journalists Elena Spilioti and George Zorbas. News, interviews, commentary and great music!

“Like” our Ta Yp’Opsin (Consider These) Facebook page:  http://www.facebook.com/taypopsin

Τα Υπ΄Όψιν της 20 Οκτωβρίου 2013

Στα Υπ ΄’Οψιν αυτής της εβδομάδας, μεταξύ άλλων, συζητάμε:

-Η ανυπακοή Σαμαρά του εξασφαλίζει χρόνο και ψήφους;

-Η δύσκολη περίπτωση των Ρομά: ποιός φταίει;

-Ρεπουμπλικανοί ΗΠΑ: ο εμφύλιος εντείνεται και χρηματοδοτείται

-Κομισιόν: επέμβαση στους κοινοτικούς προϋπολογισμούς

-Γερμανία: η ανεργία του νότου τρομάζει τους σοσιαλδημοκράτες του βορρά: έρχεται συνασπισμός χαλάρωσης;

-Σ.Αραβία: η αδυναμία που κρύβει η δυναμική άρνηση της θέσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ

-Συρία: οι συνομιλίες της Γενεύης γίνονται μονόλογος

Και στο δεύτερο μέρος:

-Σύριοι κληρικοί ευλογούν την βρώση...σκύλων: λιμός από παρεμποδισμό ανθρωπιστικής βοήθειας

-Κουβέϊτ: οι καφέ-μιξτ που διαφθείρουν τα ήθη

-Η δεκάρα που κόστισε $250

-Αστυνομικό Δελτίο: σφήνωμα από το πολύ ποτό

-«Για μια κουταλιά τσηζκέϊκ»: με πριόνι εναντίον ζαχαροπλαστείου

Ακούστε Τα Υπ΄Όψιν με τους δημοσιογράφους Έλενα Σπηλιώτη και Γιώργο Ζορμπά   αυτή την εβδομάδα στο

https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUVGxDSGRkNWduZzg/edit?usp=drive_web

The October 20 news roundup podcast Ta Yp' Opsin (Consider These)

This week on the podcast Ta Yp' Opsin:                                                   

- Post shutdown: no guarantees for compromise

- Greece, Troika at odds over new measures

- “Maria”, Europe's Gypsies and accusations

- little prospect of forging a Syria deal

- Turkey’s vulnerability dilemma

- What's got into the Saudis?

- eating meat normally brutal or forbidden

- “fake” followers and dreams of gold digging 

- coffee shops "corrupt morals" in Kuwait

- men with no cents and unfinished pudding

Download and listen here:

https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUVGxDSGRkNWduZzg/edit?usp=drive_web 

Ta Yp’Opsin (Consider These) weekly podcast (in Greek) with Chicago journalists Elena Spilioti and George Zorbas. News, interviews, commentary and great music!

Angry at Prague, Artist Ensures He's Understood

By DAN BILEFSKY, The New York Times

October 21, 2013
“The finger,” said the Czech sculptor David Cerny, “speaks for itself.” On that point, at least, everyone could agree.
Mr. Cerny is not known for understatement or diplomacy, from depicting Germany as a network of motorways resembling a swastika to displaying a caricature of a former Czech president inside an enormous fiberglass rear end.
But on Monday, Mr. Cerny, 45, took his political satire to new heights — or depths, depending on your perspective — when, on the eve of Czech general elections this weekend, he installed on the Vltava River a 30-foot-high, plastic, purple hand with a raised middle finger. It is a symbol, he said, that points directly at the Prague Castle, the seat of the current Czech president, Milos Zeman.
Mr. Cerny said the monumental hand with its 16-foot-long outstretched middle finger, placed on a float facing the castle, was a “scream of alarm” against the state of politics in the Czech Republic, endemic corruption and Mr. Zeman, a former leftist prime minister, whom he accused of becoming intoxicated with power. He said the sculpture, which he gave an unprintable title, was also aimed at the country’s Communist Party, which could gain a share of power in the coming elections for the first time since the revolution that overthrew communism more than two decades ago.
“This finger is aimed straight at the castle politics,” Mr. Cerny said by phone from Prague, the Czech capital. “After 23 years, I am horrified at the prospect of the Communists returning to power and of Mr. Zeman helping them to do so.”
Mr. Zeman, who was visiting Ukraine on Monday, declined to comment through a spokeswoman, who told the Czech news media that he had not yet seen the sculpture.
The sculpture is part of a Czech tradition of cultural rebellion dating to communist times, when artists, writers and musicians like the Plastic People of the Universe used subversive lyrics or gestures to revolt against authority. But while challenging the government could land you in a prison cell during the communist era, Mr. Cerny’s floating installation was authorized by the local nautical authority. Even so, he came under criticism, with some accusing him of turning the country and its famously pristine capital into an international laughingstock.
“First we are made to look like thieves before the world,” said a reader in the discussion forum on the online version of Hospodarske Noviny, a leading newspaper. “And now we look like idiots at the center of Europe. It is not funny at all.”
But analysts said the subversive hand gesture accurately reflected the intensifying frustration of many Czechs and a growing feeling that the 1989 revolution has failed to deliver on its promises.
In August, the Czech Parliament voted to dissolve itself, setting off early elections after an anticorruption investigationuncovered safes stuffed with millions of dollars in cash and stashes of gold that prosecutors suspect may have been used in an elaborate influence-peddling scheme. A former prime minister, Petr Necas, was forced to resign amid accusations that his chief of staff, Jana Nagyova, who was also his girlfriend at the time, had used the country’s security services to spy on the prime minister’s wife, whom Mr. Zeman subsequently divorced. Mr. Necas and Ms. Nagyova have since married in a secret ceremony. Mr. Cerny first came to prominence in May 1991 when, at the age of 23, he was arrested after painting a giant Soviet tank pink, turning a work meant to commemorate the liberation of Czechoslovakia by the Red Army in 1945 into something that looked like a giant child’s toy.Mr. Cerny said Monday that he feared the finger risked being defaced or even removed by vandals. He said he had been barraged by criticism on Facebook by communist and Zeman supporters calling him “a capitalist pig.”

In the photograph, The Czech artist David Cerny’s sculpture floats in the Vltava River and is aimed at the presidential residence, Prague Castle, in the background. MICHAL CIZEK / AGENCE FRANCE-PRESSE — GETTY IMAGES

Τα Υπ΄Όψιν της 13 Οκτωβρίου 2013

Αυτή την εβδομάδα στα Υπ΄Όψιν:

-Το ΔΝΤ  επιστρέφει στις αναπτυσσόμενες

-Η  Ιρλανδία,ματιά στο ελληνικό μέλλον: Το μνημόνιο τελειώνει, η λιτότητα όχι

-Ο γερμανικός συνασπισμός αργεί, ο χρεωμένος νότος ανυπομονεί

-Ο ολλανδός ασθενής και ο προϋπολογισμός της αγωνίας

-Ελλάδα: βουλευτές χωρίς άσυλο, νοικοκυριά χωρίς θέρμανση,φοιτητές χωρίς πανεπιστήμια: οι λαϊκοί αγώνες σε ανάγκη επαναπροσδιορισμού

-ΗΠΑ: οι πρωταγωνιστές και το ταβάνι: γιατί κλείνουμε αφού θα ξανανοίξουμε;

-Συρία, απομάκρυνση χημικών: ο Άσαντ παίρνει καλό βαθμό, η αντιπολίτευση κάτω από τη βάση

-Αφγανιστάν: οι υποχρεώσεις των ΗΠΑ στο Συμβούλιο των Γερόντων   

-Ο νέος εφιάλτης της Σ.Αραβίας μιλάει περσικά με αμερικάνικη προφορά

Και στο δεύτερο μέρος, μεταξύ άλλων:

-Παραλειπόμενα των βραβείων Νόμπελ

-Νέο άθλημα στους Ολυμπιακούς της Μόσχας: παρακολουθήσεις τηλεφώνων

-Αζερμπαϊτζάν: εκλογικά αποτελέσματα πριν από τις εκλογές

- Η δίωξη του τούρκικου ντεκολτέ και αν ένα «κουνελάκι» μπορεί να διδάξει ισπανικά

-Σουδάν: απαγορεύονται οι γάμοι και τα διαζύγια με «τζίνια»

Ακούστε Τα Υπ΄Όψιν με την Έλενα Σπηλιώτη και τον Γιώργο Ζορμπά για ενημέρωση, συζήτηση, συνεντεύξεις σε όλα που πρέπει όλοι να έχουμε... υπ΄όψιν!

Αυτή την εβδομάδα στο

https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUUF9hZWpmX3ltMVE/edit?usp=drive_web

 

The October 13 news roundup podcast Ta Yp' Opsin (Consider These)

This week on the podcast Ta Yp' Opsin:

- The shutdown and debt ceiling players of the week

- Greek debate: the “good” and the “bad” violence

- A Europe - IMF divorce: what about the children?

- challenges of eliminating Syria’s chemical arsenal

- US and Saudi Arabia at odds over Egypt, Syria, Iran

- 2013 Nobel Prize winners and the flip side of fame

- Azerbaijan: something funny happened the day before voting

- uneasy transition from Playboy model to Spanish teacher

- hard to move ahead with poor problem-solving skills

- FYI: "marriages" with genies are forbidden in Sudan

- it is very hard to be the fourth cat in a New Zealand home

Download and listen here:

https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUUF9hZWpmX3ltMVE/edit?usp=drive_web

Ta Yp’Opsin (Consider These) weekly podcast (in Greek) with Chicago journalists Elena Spilioti and George Zorbas. News, interviews, commentary and great music!

Περί επαναστατικής ορμής και «αγώνων»

Του Χρήστου Γιανναρά

Στην ελλαδική κοινωνία σήμερα κάθε ίχνος επαναστατικής ορμής μοιάζει οριστικά χαμένο – η εικόνα που κυριαρχεί είναι μιας πεθαμένης κοινωνίας. Eπαναστατική ορμή δεν σημαίνει την ιδιοτέλεια συμφερόντων που περιφρονούν έμπρακτα την έννομη τάξη, το κράτος δικαίου. Tέτοια έμπρακτη περιφρόνηση υπάρχει και πλεονάζει αναιδέστατα στην ελλαδική κοινωνία σήμερα, αλλά δεν έχει τίποτα να κάνει με την επαναστατική ορμή.
Eπαναστατική ορμή είναι η ζωτική δυναμική της τόλμης για συνεπή άρνηση του παλιού και φθαρμένου – με στόχο το γόνιμο καινούργιο, τη δημιουργική πρόκληση, την ποιότητα. Eπαναστατική ορμή είναι η αφοβία για το ρίσκο, η πίστη στις δύσκολες συλλογικές στοχεύσεις. Eίναι η χαρά της απελευθέρωσης από το αλυσοδέσιμο στους εκβιασμούς φτηνιάρικων «νταβατζήδων», απάτριδων και χυδαίων. Eίναι η απολάκτιση, μετά βδελυγμίας, όσων καπηλεύονται ιδιοτελέστατα τα πολιτικά υπουργήματα.
Kάποτε η επαναστατική ορμή σαρκωνόταν στη «διαδήλωση»: στο αυθόρμητο, πηγαίο, αχειραγώγητο λαϊκό ξέσπασμα διαμαρτυρίας ή απαίτησης να εισακουστούν ρεαλιστικά αιτήματα για ζωτικές κοινωνικές ανάγκες. Σήμερα η διαδήλωση έχει εκφυλιστεί στο θλιβερό θέαμα της άνευρης, άψυχης, βοσκηματώδους «πορείας»: ένα αργοσερνάμενο μαζικό σουλάτσο, καθημερινής σχεδόν ρουτίνας στο κέντρο των μεγάλων πόλεων – εικόνα άβουλης, αστόχαστης πλέμπας σε διατεταγμένη υπηρεσία. Συνθήματα δεν γεννιώνται, δεν ξεπηδάνε αυθόρμητα, καταιγιστικά, από κοινό πάθος για τα διεκδικούμενα. Προπορεύεται ο καλοπληρωμένος συνδικαλιστής ινστρούχτορας με την ντουντούκα και υπαγορεύει μισοβαριεστημένος ετοιματζίδικες κοινοτοπίες. Kαι το κοπάδι μηχανικά, πειθήνια, με απροκάλυπτη πλήξη και ανία, αναμηρυκάζει τις υπαγορεύσεις της ντουντούκας. Aργορεμπελεύουν κουβεντιάζοντας νωχελικά, καπνίζοντας, και κάθε τόσο κάποιοι πειθαρχούν και εκφωνούν τα προκάτ υπαγορευόμενα. Σπαραχτικό ξόδι της επαναστατικής ορμής.
Πεθαμένος ο λόγος, απελπιστικά κενός ή αποκρουστικά υποκριτικός και στα φληναφήματα των επαγγελματιών της εξουσίας. Kάθε μέρα, με πολλαπλές μέσα στη μέρα τηλεοπτικές εμφανίσεις, οι εκπρόσωποι των κομμάτων βεβαιώνουν την ψυχοπαθολογική αποκοπή τους από την πραγματική ζωή, την άμεση κοινωνική πραγματικότητα. Ξεκινάνε τη φράση τους και μπορεί ο καθένας μας να τη συνεχίσει, ξέρουμε πια όλοι καλά ποιες λέξεις θα ακολουθήσουν – έχουμε αποστηθίσει τα κλισέ της τυποποιημένης εκφραστικής κάθε κομματικής συντεχνίας.
Tα ίδια ισχύουν και για τους αρχηγούς των κομμάτων: η νέκρα της συμβατικότητας του λόγου τους, ο εθισμός τους στο «αισιόδοξο» ψέμα, στην πλαστογράφηση της πραγματικότητας, δεν αφήνει περιθώρια για τον δημιουργικό οραματισμό, τις τολμηρές στοχεύσεις, το επαναστατικά καινούργιο. Δεν τους εμποδίζει στο διαφορετικό (είναι πια ολοφάνερο) ούτε η E.E. ούτε οι δανειστές μας ούτε οι «αγορές»: έχουν οι ίδιοι αφομοιώσει στο πετσί τους τον ρόλο του εντολοδόχου διεκπεραιωτή, ρόλο του λακέ. Oπως εκβιάζεται ο «χρήστης» να γίνει «βαποράκι», έτσι εκβιάζεται και ο εξουσιολάγνος να γίνει μαριονέτα.
Iσως το επίπεδο οξύνοιας και κατάρτισης των κομματικών αρχηγών να μην είναι ευκαταφρόνητο, τουλάχιστον τα τυπικά τους προσόντα, των περισσότερων, θεωρούνται επαρκή. Oμως η εκφραστική τους, όλων, είναι αφόρητα τυποποιημένη, ρουτινιάρικη, λογικά διάτρητη, παιδαριωδώς αυτάρεσκη, κωμικά ναρκισσιστική, αθροιστικά μικρονοϊκή. Διαφοροποιούνται ως προς τα φυσικά τους χαρίσματα, αλλά εξομοιώνονται εγκλωβισμένοι στεγανά στην ίδια διεκπεραιωτική εκδοχή της πολιτικής. Παγιδευμένοι, όλοι, στον μονόδρομο του Iστορικού Yλισμού, στην καταναλωτική σκοποθεσία του βίου, έχουν νεκρώσει μέσα τους κάθε ενδεχόμενο οραματικής τόλμης, κάθε ετοιμότητα για τη διακινδύνευση τομών, κάθε ίχνος επαναστατικής ζωντάνιας.
Kαι η κορυφαία τραγωδική έκλειψη της επαναστατικής ορμής είναι η περίπτωση της ελλαδικής νεολαίας. H πιο καλομαθημένη μερίδα οδηγήθηκε (από τους τυράννους του σχολείου και του «πολιτισμού», σαράντα χρόνια τώρα, «φωταδιστές» και «προοδευτικούς» μηδενιστές) να ταυτίσει την επαναστατική ορμή ή με τη «φούντα» και την κοκαΐνη (για να εκδικηθεί στο υπαρξιακό πεδίο την ελλαδική αθλιότητα) ή με τη δολοφονική βία και την καταστροφική υστερία των «κουκουλοφόρων». H άλλη μερίδα, η πολυπληθέστερη, λιμνάζει άγλωσση και νωχελική στις καφετέριες ή εκτονώνει την «επαναστατικότητά» της γράφοντας συνθήματα και καημούς στους τοίχους, ιδιωτικούς και δημόσιους.
Mετά τον Mάη του ’68, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες χρειάστηκαν μόλις μερικούς μήνες (κάποιες ένα ή δύο χρόνια) για να καταλάβουν ότι η αναγραφή συνθημάτων στους τοίχους ήταν μεν από τα πιο ζωντανά δείγματα επαναστατικής ορμής και οραματικών στοχεύσεων εκείνης της εξέγερσης, αλλά όχι και «μέσο πάλης», πρακτική «κοινωνικών αγώνων» καθημερινής χρήσης στο διηνεκές. Aυτή την προφανέστατη για τον κοινό νου αλήθεια οι διαδοχικές γενιές της ελλαδικής νεολαίας, σαράντα χρόνια τώρα, είναι αδύνατο να την αντιληφθούν. Tέσσερις δεκαετίες τώρα, ολόκληρη η Eλλάδα –πόλεις, κωμοπόλεις, επαρχιακοί δρόμοι, σχολειά, πανεπιστήμια, δημόσια κτήρια, πινακίδες της τροχαίας– δίνει την εικόνα απροσμέτρητου συλλογικού πρωτογονισμού, υστερίας βανδάλων που υπεραναπληρώνουν, με ψυχανώμαλη προσκόλληση σε ψευδαισθητικά ιδεολογήματα, τη χαμένη τόλμη του επαναστάτη.
Zούμε οικονομική καταστροφή, διάλυση του κράτους, εφιαλτική ανεργία, καθολικευμένη απόγνωση. Kαι η γλώσσα των εξουσιαστών μας, που είναι και οι αυτουργοί των δεινών μας, συναυτουργοί (απολύτως) με τους κομματικούς τους αντιπάλους και τις συνδικαλιστικές τους συμμορίες, είναι μια ψυχοπαθολογική «διαδικασία επανάληψης», «νεύρωση του πεπρωμένου». Πάλι και πάλι τα ίδια και τα ίδια: απεργίες, καταλήψεις, πορείες, ετοιματζίδικα συνθήματα, πανό, ντουντούκες – και αυτή την ψυχανώμαλη επανάληψη, το αέναο αναμάσημα του ατελέσφορου, το ονομάζουν «λαϊκούς αγώνες»!
Eπαναστατική ορμή θα πει: να αλλάξεις εσύ τους όρους του παιχνιδιού, να φέρεις σύγχυση στον αντίπαλο, να πάψεις να παίζεις στο γήπεδό του. Aντί να απεργήσουν οι εκπαιδευτικοί, να μπουν όλοι στις τάξεις τους, αλλά αρνούμενοι το «πρόγραμμα» του υπουργείου. Oλες τις ώρες, όλες τις μέρες, μαζί με τα παιδιά, να μνημονεύουν Διονύσιο Σολωμό και να μνημονεύουν Aλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Kαι να συζητάνε, να συζητάνε ατέλειωτα με τα παιδιά. Nα τους μιλάνε μόνο για ό,τι οι ίδιοι αγαπούν, για ό,τι τους ίδιους παθιάζει – θεωρητικά (όχι χρηστικά) μαθηματικά, τη φυσική σαν ερευνητική περιέργεια, την Iστορία σαν σπουδή των πολιτισμών. Nα απεργήσουν με αποχή από τη «λογική» του κομματικού κράτους, όχι απέχοντας από τα παιδιά.

Mόνο έτσι ξεκινάνε επαναστάσεις.


Πηγή:  kathimerini.gr

The October 6 2013 news roundup podcast Ta Yp' Opsin (Consider These)

The October 6 2013 news roundup podcast Ta Yp' Opsin (Consider These)

 

 

This week on the podcast Ta Yp' Opsin:

Author and professor of philosophy Christos Giannaras shares his perspective for the legal and political struggle to defeat the Golden Dawn

                                  

also:

- the missing ingredient for a shutdown endgame

- A rising China expands influence in East Asia

- states find alternate routes for Medicaid expansion

- Berlusconi’s humiliating U-turns and dead end

- EU’s reluctance to open the door for Turkey

- alert: young bikers and aggressive hornets

- Norway: The 'knitathon' will be televised

- the dos and don'ts for civilized Chinese tourists

- "collective sacrifices" and Oktoberfest for vegans

Download and listen here:

https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUYmZaR1lsMTdrSk0/edit?usp=drive_web

Ta Yp’Opsin (Consider These) weekly podcast (in Greek) with Chicago journalists Elena Spilioti and George Zorbas. News, interviews, commentary and great music!

Τα Υπ΄Όψιν της 6 Οκτωβρίου 2013

Αυτή την εβδομάδα στα Υπ΄Όψιν:

-ΗΠΑ: «Κλειστόν» Οι διαφορές με το 1995 και η ευκαιρία της Κίνας

-Obamacare: Το κόστος της παράβασης και η αξία της συμμετοχής

-Ελλάδα: η ατελείωτη γραμμή ντροπής της Χρυσής Αυγής και η κρατική νοοτροπία: συζητάμε με τον  καθηγητή φιλοσοφίας Χρήστο Γιανναρά

-Ιταλία: αναζητώντας τον διάδοχο του Σίλβιο - στα χαρτιά

-Γερμανία: η ταυτότητα του SPD και το χαρτί των Πράσινων

-Συρία: τα χημικά καταστρέφονται, ο Ασσάντ παραμένει

-Τουρκία: ο Ερντογάν δίνει εξετάσεις στην ΕΕ

Και στο δεύτερο μέρος, μεταξύ άλλων:

-Οι θανατερές σφήκες και οι ζαλισμένες μέλισσες

-Τα πανάκριβα τετράγωνα καρπούζια της Ιαπωνίας

-Χώρες χωρίς..χώρο για ηλικιωμένους και σεβασό για δασκάλους

-Πακιστάν: πλημμύρες και μαύρη αγορά δυσκολεύουν τώρα και τις....θυσίες

Ακούστε Τα Υπ’ Όψιν με τους δημοσιογράφους Έλενα Σπηλιώτη και Γιώργο Ζορμπά για ενημέρωση, αναλύσεις, συνεντεύξεις στα θέματα της επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε ..υπόψιν !

Αυτή την εβδομάδα στο https://docs.google.com/file/d/0B1KU27prGcwUYmZaR1lsMTdrSk0/edit?usp=drive_web

Greek crackdown on the Golden Dawn: What are the risks?

Greece has been struggling to find ways to limit the influence of the neo-Nazi Golden Dawn party. But some worry moving against Golden Dawn lawmakers could backfire.
Three right-wing lawmakers in Athens were released from custody this week pending trial, in a move that raised concerns that Greece’s crackdown on the neo-Nazi Golden Dawn party could backfire. Some 35 people associated with the political party Golden Dawn, which gained 18 MPs in parliament last spring, were arrested on Saturday in a crackdown sparked by the stabbing murder of an anti-racism rapper last month.
"This government is determined not to allow the heirs of the Nazis to poison our social life, to commit crimes, to terrorize and to undermine the foundations of the country that gave birth to democracy," Prime Minister Antonis Samaras said in a brief televised address after the death of rapper Pavlos Fyssas.
A man arrested at the scene of the murder identified himself as a supporter of Golden Dawn, though the party has denied any involvement. After more than 17 hours of testimony, three Golden Dawn politicians were released yesterday, while a fourth was kept in custody due to evidence linking him to murder, attempted murder, blackmail, and other criminal activity, reports The New York Times. Party spokesman Ilias Kasidiaris, who is known for attacking a woman during a live TV debate after she disagreed with him and denouncing former Prime Minister George Papandreou as being "only 25 percent Greek," was one of the three politicians released. He hit and shoved journalists on his way out of court, multiple media outlets report.
The government arrested party leader Nikolaos Mihaloliakos after six hours of testimony lasted late into the night. When he was first brought into court, an estimated 200 party supporters waved Greek flags and yelled, “blood, honor, Golden Dawn,” reports Reuters.
It is illegal to ban political groups in Greece, so the government is instead trying to prove the party’s criminal ties.Agence France-Presse describes the history of the party, which is some three decades old but only gained a presence in parliament in elections last year. Golden Dawn capitalized on Greek unhappiness with government leadership amid the sovereign debt crisis, austerity, and anti-immigration sentiments.The party follows a strict military-style regimen. Its members conduct parades dressed in black shirts and camouflage trousers, and are required to stand to attention before higher-ranking members. Magistrates have linked the group to two homicides, three attempted homicides, robberies and an arson attack on a bank. The evidence was drawn from prior police investigations, police wiretaps and the testimony of former members who have described how the group orchestrated attacks on migrants and Greek rivals.According to the magistrates' report, which was leaked to the media, Golden Dawn also held clandestine training in the use of assault weaponry for elite members….
At the time of its inception and for years thereafter, Golden Dawn glorified Adolf Hitlerand the warrior ethos of Nazi Germany in its party publications. One of the party's older texts, read in parliament by a leftist MP in May, called Hitler a "visionary of new Europe".
"Faith in the words of the Fuehrer, and faith in victory, grows in our hearts. The fight goes on, the future is ours," the Golden Dawn text read.
This is the first crackdown on elected officials in Greece in almost five decades, reports theAssociated Press.The release of some party members has worried observers who question how well planned the government crackdown on Golden Dawn has been. Party supporters say the cases against Golden Dawn sympathizers and members are based mainly on illegal wiretaps. The New York Times reports:…[A]lready, serious questions have been raised about the planning and effectiveness ofthe crackdown, and whether it may actually boomerang against the government and end up generating sympathy for Golden Dawn, one of Europe’s most violent far-right groups.“If it is not handled properly, you could get a kind of a bounce back of Golden Dawn,” said George Katrougalos, a constitutional law professor at the Democritus University of Thrace. “If they appear to be victims of the establishment, that may broaden their appeal.”Questions are already being raised about the legality, even constitutionality, of the government’s methods.“It is clear that the judiciary has refused to follow the orders of a government enslaved to foreigners,” Golden Dawn said in an online statement after the decision to free three of the lawmakers. “The unconstitutional, blatantly illegal government conspiracy is collapsing under the huge weight of truth and common sense.”The latest polls in Greece show that Golden Dawn has lost support since the murder of Mr. Fyssas, reports the Associated Press.
This past week, between 6 and 7 percent of voters said they would vote for the party today, down from 8 to 12 percent before, reports The Wall Street Journal.“Is this the end of Golden Dawn, or is it really just the beginning?” Eleni Batziopoulou, a philosophy student in Keratsini, Greece asked The New York Times. “I want to believe it’s the end, because I want to have hope in the future. But if it’s not, then it’s the start of a wave of trouble.”Charges against Golden Dawn party members and supporters include some cases that have been in limbo for years, and include murder, money laundering, and extortion charges, reports the Times. Some question how these cases went without judicial attention for so long. Raids have been conducted this week on homes and offices of police officers with suspected ties to the party, reports the Associated Press.“It is obvious that there was an inertia toward Golden Dawn by the state and other authorities until now,” Mr. Katrougalos told the Times.

-Christian Science Monitor Whitney Eulich

CONSIDER THESE consider: Golden Dawn aura and the betrayal of trust

                  

Despite the doubts and the compromise scenarios generated by recent release on bail of  three of the most prominent members of Golden Dawn, it could be that the money-laundering charge is the more powerful tool to dissuade the more convinced among Golden Dawn’s circumstantial voters: violence against offenders or alleged offenders is often justified by those defended against “lawless illegal immigrants”. But equally as or even more than the evident involvement in the fatal stabbing of a white Greek anti-Dawn rapper, the betrayal of the trust placed with the “defenders” may be difficult to forgive: money-laundering together with the accusations for other forms of protection, elective discrimination against immigrants and lack of transparency in the origin of the financial resources may help some of the recent Golden Dawn voters to look elsewhere for a party to represent them against the three-year long ordeal they have been experiencing in the lack of efficient social policy. It could be the beginning of a reform of the political landscape with an element of surprise: the points lost by the Golden Dawn after Fyssas’ death in the polls in the first few days after the assassination seem to have been transferred to KKE and DHMAR, not to the government or the major opposition party. This can be a pivotal moment and the perspective recipient parties could be expected to live up to unusually high expectations.