The Greek We Speak

Μή μου άπτου
Συνάδελφοι δημοσιογράφοι, τίποτα δεν «άπτει»  κανένα θέμα : ή «άπτεται ενός θέματος» με γενική πτώση ή «αγγίζει ένα θέμα» αν θέλουμε ντέ και καλά να χρησιμοποιήσουμε αιτιατική: αυτές οι πτώσεις, τί περίεργες περιπτώσεις!

Ένας άλλος πυρετός
Και ευτυχώς που πέρασε το καλοκαίρι και δεν θα ταλαιπωρηθούμε άλλο από τον δάγγειο πυρετό που στην ελληνική του ορθογραφική εκδοχή γράφεται θεσμοθετημένα με δύο –γγ- από το dengue  ,  όχι με –γκ- ( δάγκειος) από το  «δαγκώνω»  και ας δαγκώνουν τα κουνούπια όσο θέλουν!

Πιετά
Ο τίτλος της ταινίας του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Κιμ Κι-ντουκ «Πιετά», που κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι στην 69η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, μας θύμισε άλλες μέρες ραδιοφώνου στο Σικάγο, Μεγάλη Εβδομάδα συγκεκριμένα, όταν ακούσαμε το νεαρό εκφωνητή από το διπλανό στούντιο να λέει από το μικρόφωνο ότι σε 10 λεπτά οι ακροατές θα μπορούσαν να ακούσουν την εκπομπή «Η πιέτα του Μικελάντζελο».!!!!!!
Γραμμένος με κεφαλαία γράμματα ο τίτλος της εκπομπής, άπραγος και αδαής ο νεαρός εκφωνητής και έγινε … φούστα η αποκαθήλωση και πλισέ η λύπη.


Αδεξιότητες
Συνάδελφοι δημοσιογράφοι, όταν η ληστεία αποτυγχάνει, οι ληστές φεύγουν ΑΠΡΑΚΤΟΙ, όχι άπραγοι !!! Μια αντιπροσωπεία της οποίας τα αιτήματα απορρίπτονται γυρίζει άπρακτη. Άπρακτος είναι αυτός που δεν κατάφερε να αρχίσει κάτι ή να ολοκληρώσει με επιτυχία μια συγκεκριμένη προσπάθεια. Άπραγος είναι ο άπειρος, ο αδέξιος.


Εχουμε γίνει τσίρκ(ο)
Τώρα που το Τσίρκο του Ήλιου βρίσκεται στην πόλη σας (από τις 3 μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου), συγκρατηθείτε εσείς οι παρουσιαστές και παρουσιάστριες της πρωινής ιδιαίτερα ζώνης: είναι ή Cirque du Soleil (Σίρκ ντι Σολέιγ) ή το Τσίρκο του Ήλιου.
Ποτέ, μα ποτέ, Τσίρκ ντι Σολέιγ!
Επίσης συνάδελφοι δημοσιογράφοι, η προστακτική του επιτρέπω είναι «Επίτρεψέ μου!» και όχι «Επέτρεψέ μου!». Παρακαλώ…

Πόσο πάει
 «Το αγοράζετε εσείς αυτό»; ρώτησε ο ελληνοαμερικανός συνομιλητής μας και απορήσαμε. Δεν ξέραμε τι ήταν προς πώληση, ούτε καταλάβαμε πότε η συζήτηση προχώρησε σε εμπορικές συναλλαγές. Όταν τελικά ζητήσαμε διευκρινίσεις για την αγοραπωλησία, ρώτησε πάλι, στην Αγγλική γλώσσα αυτή τη φορά, «are you buying it?» εννοώντας αν πιστεύαμε την εξήγηση που είχε δοθεί  για το θέμα που συζητούσαμε. Γελάσαμε με την κυριολεξία στην μετάφραση και θυμηθήκαμε μαζί όταν είχαμε πρωτογνωρίσει, χρόνια πριν, την τάση αυτή της «κυριολεκτικής» μετάφρασης με το περίφημο «επτά επάνω».
Το βρήκατε; Το 7up!


Συλλήψτε την!
Σε «ζωντανή» (όχι απευθείας) σύνδεση-- σχεδόν να σπαρταράει -- από την αίθουσα σύνταξης η συνάδελφος δημοσιογράφος, αναφερόμενη στα επεισόδια που σημειώθηκαν στην Ύδρα με αφορμή φορολογικές παραβάσεις, λέει:
 «… όσο η φοροδιαφυγή δεν συλλαμβάνεται …»
Που είναι κορίτσι μου να την συλλάβουμε, χειροπέδες να της βάλουμε;
Γιατί να  περιορίζεται, να πατάσσεται (λέμε τώρα), να καταπολεμείται η φοροδιαφυγή γνωρίζαμε. Άντε και να χτυπιέται ξέραμε.
Μήπως εννοούσες το καταδικάζεται, σκέφτηκες όμως τη σύλληψη και τη δίκη που προηγούνται κι έγινε εκεί το μπέρδεμα;
Αλλά για ελληνική τηλεόραση μιλάμε, όλοι θεωρούνται ένοχοι, έτσι κι αλλιώς.
 


Καταχωρίστε μας!
Συνάδελφοι δημοσιογράφοι, τo υλικό στο computer του Θεοφίλου (του κατηγορούμενου για συμμετοχή στη ληστεία που έγινε σε υποκατάστημα τράπεζας στη Νάουσα της Πάρου και στη δολοφονία του 53χρονου οδηγού ταξί  στο ίδιο μέρος) είναι καταχωρημένο, όχι καταχωρισμένο: άλλο καταχωρώ και άλλο καταχωρίζω!


Ω Ζεύ!
Συνάδελφοι δημοσιογράφοι κι εσείς παρουσιαστές, συντονιστές και πανελίστες :
το σωστό είναι "τον Ξένιο Δία", όχι "τον Ξένιο Ζεύ" !!!!!! Έλεος !
Ο Ζεύς, του Διός, τον Δία, ω Ζεύ!


Λεβαντίνοι
Σε μια ανάλυση της κρίσης στη Συρία, το BBC αναφέρεται στους Αλεβίτες της Συρίας  ως «Levantine» minority, όρος που χρησιμοποιείται περιστασιακά σε αναφορές στους λαούς, σε γεγονότα και περιοχές κρατών όπως το Ισραήλ, η Ιορδανία, ο Λίβανος, η Τουρκία, η Συρία και τα Παλαιστινιακά εδάφη.
Στην ελληνική γλώσσα, Λεβαντίνος είναι μέλος θρησκευτικής μειονότητας της Ανατολής χωρίς εθνική συνείδηση αλλά και  ο συμφεροντολόγος ανατολίτης. Ο όρος χρησιμοποιείται και υβριστικά ως δουλοπρεπής, σπιούνος ή χαφιές.
Ετυμολογικά, σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη, η λέξη έλκει την καταγωγή της από τις λέξεις levante που σημαίνει Ανατολή και levantino που σημαίνει ανατολίτης.
Η λέξη λεβάντε μας θυμίζει βέβαια και την Ζάκυνθο, Φιόρο του Λεβάντε (Άνθος της Ανατολής) για τους Βενετσιάνους και θεατρικό έργο γραμμένο το 1914 από τον Γρηγόριο Ξενόπουλο.


Hamartiology (the doctrine of sin)
The amount of Greek words used in the New Testament for sin -- excluding specific names for acts of sin -- is undisputed proof of the Greek language’s beauty and richness. 
Some of the Greek words for sin consider sin from every angle:
One of the most important words, αμαρτία,  is missing the mark, “coming short of the glory of God.”
Παράβασις is a transgression, the breaking of moral law.
Παράπτωμα is a fall, inability, and moral weakness.
Παρακοή is failing to listen to God, with open and flagrant disobedience.
Αδικία and αδίκημα are unrighteous, unjust, void of God’s approval.
Ασέβεια is rebelling against God, open and active sinning in defiance of God and His judgment.
Ανομία, considers sin as being lawless, in spite of and contrary to law.
Άγνοια and αγνόημα are sins of ignorance and error as well as the resulting blindness to spiritual truth.
Finally, πονηρία is corruption, depravity, iniquity, which is to be subjected to the righteous judgment of God.

Please note, the list above does not even include specific names for acts of sin…

No comments:

Post a Comment